Travel Diary: Santa Cruz | USA Roadtrip

Na de eerste paar dagen van de roadtrip in San Francisco is het voor ons weer: alles inpakken, we gaan naar de volgende stop! Terwijl ik voor San Francisco redelijk veel verwachtingen en ideeën had, heb ik voor Santa Cruz eigenlijk nog helemaal geen idee wat we gaan doen, zien en beleven.

Het begint met een chaotische rit. De navigatie lijkt de weg kwijt te zijn, mijn vriend wil absoluut nog bij het hoofdkantoor van Google kijken (terwijl je gewoon een gebouw ziet, met een paar Google fietsen ervoor) en ik heb eigenlijk al de hele tijd honger. Maar uiteindelijk bereiken wij Scott’s Valley. Hier, dicht in de buurt van Santa Cruz, woont Josh, een vriend van mijn vriend, die ik nog helemaal niet ken. Super aardig dat wij hier mogen blijven! Mijn eerste indruk: heel anders dan verwacht van al die verhalen, die ik van het semester in Spanje had gehoord, van waar de twee elkaar kennen. Dit gaat interessant worden!

De koffers uit de auto halen, even snel omkleden en dan een biertje genieten. Terwijl de anderen even bijkletsen geniet ik gewoon van het uitzicht. Josh woont midden in een bos, boven op een heuvel. Echt gaaf! Wij beslissen, om nog even naar het strand te gaan en daarna ergens iets te eten.

Op het strand bessef ik me pas echt dat we nu op vakantie zijn. Als ik aan de zee ben heb ik dat vaak, en hier dus helemaal. Na al die drukte in New York en San Francisco is het hier ongeloofelijk rustig, en wij zijn (bijna) de enigen op stran. Sowieso de enigen met zwembroek en bikini, omdat een sterke wind gaat en het gewoon veel te koud is om de zee in te gaan. Nadat wij een beetje van de laatste zon van de dag hebben genoten, eten wij in de buurt een van de beste burgers, die ik in de VS heb gehad. In the middle of nowhere.

De tweede dag begint vroeg. Josh wil ons de omgeving van Santa Cruz laten zien en vooral: de Red Woods. Dit was één van de dingen waarnaar ik het meest heb uitgekeken voor de reis…en nu is het zo ver. Wij gaan naar de Big Basin State Park, waar Josh vaak gaat hiken. Nadat wij de auto hebben geparkeerd zijn er ontzettend veel mogelijkheden en wandelpaden, wij vragen bij de informatie. Ik ben helemaal onder de indruk van een boom, die direct bij de tourist information staat. Er was blijkbaar een brand, maar de boom groeit gewoon door terwijl de binnenkant helemaal verbrand is. Het ruikt zo erg naar vuur dat ik ervan overtuigd ben, dat de brand pas een paar dagen geleden had moeten zijn – maar de dame aan de informatie laat me weten, dat het meer dan 100 jaar geleden was. What!?

Tijdens de hike van ongeveer drie uur zien wij ontzettend veel bomen. Ineens wordt ik me bewust, hoe klein ik eigenlijk ben, en hoe onbelangrijk de dingen en problemen zijn waarover ik me zorgen maak, als je het een keer van verder weg bekijkt. Mensen denken, dat zij op alles invloed hebben maar dat is gewoon helemaal niet zo. Tijdens de drie uur komen wij twee kleine groepjes tegen, verder zien en horen wij geen andere mensen. Maar we zien wel een Banana Slug, die Josh en mijn vriend duidelijk interessanter vinden dan ik.

Na de hike eten we weer ergens in het niets iets, om vervolgens door te gaan naar Santa Cruz. Wij lopen langs de kust, over de rotsen, langs het strand en over de pier. Weer zien wij zeeleuwen, en soms, met een beetje geluk, kun je vanaf de pier in Santa Cruz walvissen zien. Zo veel geluk hebben wij helaas niet – maar dat vinden wij helemaal niet erg. Wij beslissen, om nog naar een klein barretje te gaan, maar wij zijn allemaal op een heel positieve manier helemaal kapot.

De volgende ochtend gaan wij weer naar de stad. Wij eten een van de lekkerste ontbijten die ik in de VS heb gehad, in een authentic diner. En daarna nog een ijsje. De stad is super rustig.

Helaas moeten wij al door, anders halen wij niet alles wat wij nog willen doen tijdens deze reis. De volgende stop is Yosemite National Park, en om onze reservatie in een motel dicht bij de ingang van het park te kunnen halen, moeten wij rond de middag vertrekken. Helemaal ontspannen en tergelijkertijd benieuwd wat er nog allemaal gaat gebeuren zitten wij in de auto. Dit was de eerste echte verrassing van de trip – en bijna één hele week van vier is al voorbij. Zo mag het graag blijven gaan.