Had jij mij een aantal jaren gevraagd, of Tasmanië op mijn Bucket list stond, had ik zeker ‘nee’ gezegd. Ik wilde altijd al naar Australië, graag ook voor een langere tijd, maar Tasmanië stond niet boven aan mijn lijstje voor een vakantie in down under. Maar sinds een aantal maanden heb ik door mijn werk best veel ermee te maken, en sinds dien wilde ik er eigenlijk super graag naartoe. In maart was het dan eindelijk zo ver: Ik mocht een persreis van een groep internationale journalisten begeleiden en voor één week naar Tasmanië vliegen. Zo leuk! Vandaag neem ik jullie mee voor het eerste gedeelte van mijn travel diary. Gezien we echt super veel dingen mochten doen en beleven komen er natuurlijk ook nog een aantal travel tips online!
Één week in Tasmanië
Zondag ochtend, 9 uur – ik sta alleen op het vliegveld in München, al ingecheckt en wacht op mijn vlucht. De eerste vlucht ben ik nog helemaal alleen, bij de tussenstop in Abu Dhabi ontmoet ik de rest van de groep. Ik ben eigenlijk wel een beetje zenuwachtig, gezien ik nog geen van de journalisten ken. Hoe moet ik ze überhaupt vinden op zo een groot vliegveld!? Gelukkig blijkt dat niet zo moeilijk te zijn en de tijd in het vliegtuig gaat ook sneller voorbij dan verwacht. Na aankomst in Melbourne slapen we hier even een nachtje in een hotel voordat we de volgende dag in een vliegtuig richting Hobart stappen!
Dag 1 – Bruny Island & Hobart
Op het nationale vliegveld van Hobart ontmoeten wij dan onze gids Lorraine, die ons de komende dagen rond zal leiden. Gelukkig lijkt de jetlag voor het moment niet zo erg te zijn, want wij stappen direct in onze bus om naar Bruny Island in de buurt van Hobart te rijden. Hier leven de enige wilde witte wallabies ter wereld, en het is sowieso een goede plek om de unieke natuur van Tasmanië te beleven. Na een snelle lunch staat er een cruise op de planning – helaas zijn de golven best hoog en een deel van de groep beslist, dat ze liever niet mee willen gaan. De rest stapt op het bootje en gaat de zee in. Het wordt een ‘bumby ride’, maar wij vinden het helemaal geweldig. Helaas zijn er nog anderen, die snel misselijk worden. Na een half uur beslist onze kapitein dat het te gevaarlijk is om door te gaan. In plaats van drie uur hebben we dus maar één uur tijd om de mooie kust van Bruny Island te zien – maar het is ook zo al indrukwekkend. We zien verschillende soorten vogels en ook zeehonden. Doordat de tour korter was dan verwacht hebben we daarna nog iets meer tijd voor een wandeling over het eiland. We hebben geluk en zien een aantal wallabies, daaronder ook een witte! Super leuk.
Na een paar uur stappen wij weer in de bus. Inmiddels voelen we de jetlag allemaal, en vallen in de bus snel in slaap. Nog een korte stop bij een uitzichtpunt, daarna rijden wij door naar Hobart. Tijd voor een korte wandeling door de stad voordat wij terug naar ons hotel gaan om even te douchen en vervolgens samen te eten. Het was een super leuke eerste dag en wij kunnen allemaal niet afwachten wat de volgende dagen zullen brengen!
Dag 2 – Mona
De tweede dag in Tasmanië begint vroeg voor mij – door de jetlag ben ik om zes uur al wakker. Ik ga nog even sporten en daarna genieten van mijn ontbijt. Zo goed! Daarna stapt de groep weer in de bus. De eerste stop is de Lark Distillery, een whisky distillery in Hobart. Hier leren wij meer over de geschiedenis van whisky in Tasmanië, gezien het destilleren van alcohol hier redelijk lang verboden was. Daarna rijden wij door naar het eerste grote highlight voor mij: de Mona. Het Museum of Old and New Art is de grootste privé kunst collectie van Australië – en best wel gek. Ik ben geen grote fan van musea, maar deze vind ik zeker interessant. Vooral het ‘kunstwerk’ Tim vind ik…fascinerend. Tim is een mens, die gewoon een paar uur per dag in het museum zit om het kunstwerk op zijn rug te laten zien: een tatoeage gezet door de belgische Wim Delvoye. Het kunstwerk is nog niet klaar, volgens de website van Mona is dat pas het geval, als Tim te overlijden komt en het kunstwerk naar zijn eigenaar (een Duitse kunstverzamelaar) wordt gegeven. Echt super raar! We blijven de hele namiddag in het museum, en dat is ook alleen maar goed zo. Zo veel dingen om naar te kijken! Daarna gaan wij met een bootje vanuit het museum terug naar de haven van Hobart. Helaas mag ik geen foto’s maken om op mijn blog te posten, maar neem zeker een kijkje op de website van het museum!
Dag 3 – Wall in the Wilderness & Strahan
Het is een dag waarop we redelijk lang in de bus zitten – we rijden van Hobart naar Strahan. Natuurlijk niet zonder pauze, er zijn een aantal leuke stops ingepland. Want uiteindelijk is het wel de bedoeling dat de journalisten zo veel mogelijk van Tasmanië te zien krijgen! De eerste stop is de Wall in the Wilderness. De kunstenaar Greg Duncan werkt hier op een 100 meter lange houten plaat om de geschiedenis van de eerste immigranten van Tasmanië te laten zien. En het is echt indrukwekkend hoe gedetailleerd de reliëfs zijn! De wand is nog niet klaar, maar juist de contrasten tussen de bestaande figuren en de eerste sketches op het hout laten zien, hoe veel werk hier in zit. Nog een indrukwekkend moment, helaas ook weer een moment waarop geen foto’s gemaakt mogen worden. Na een korte lunch pauze gaan we door naar Lake St Clair. Het liefst zou ik direct in een van de mooie kamers van de Pumphouse Point midden op het meertje willen blijven! Het ziet er echt super komfortabel uit en het uitzicht is geweldig. Helaas is het voor ons maar een tussenstop, maar ik weet zeker dat ik hier nog een keer terug wil komen.
De rest van de rit wordt weer gebruikt om even te slapen. Toen we in Strahan aankomen kijken wij nog naar een theater – in The Ship that never was gaat het over het waar gebeurde verhaal van het voormalige gevangenis op Sarah Island, een eilandje in de buurt van Strahan. Maar het is een super grappige theater gezien het publiek mee moet spelen en bepaalde rollen moet invullen. Ik mag ook meedoen! We lachen super veel, ook al is het achtergrond verhaal van de gevangenen en het harde leven op Sarah Island eigenlijk helemaal niet grappig. Na het theater gaan wij nog samen eten voordat wij naar het hotel gaan.
Voordat ik ga slapen, kijk ik nog een keer naar boven – in Tasmanië kun je duidelijk meer sterren zien dan in Europa, omdat de lucht zo schoon is. En het is echt super mooi! Ik zou hier uren naar kunnen kijken, helaas weet ik dat ik er de volgende dag weer vroeg uit moet. Maar gelukkig hebben wij nog een paar dagen voordat onze reis in Tasmanië er alweer op zit!
Ben jij al een keertje in Tasmanië geweest? Of staat het nog op je bucket list?
