10 jaar. Zo lang is het inmiddels geleden dat ik voor het eerst in een vliegtuig ben gestapt naar een bestemming buiten Europa. Ik ging toen samen met een groepje voor twee weken naar Japan. De eerste keer zo lang vliegen, de eerste cultuurschok, de eerste jetlag. Dankzij Facebook kreeg ik begin van de week een reminder dat het exact 10 jaar geleden is. Maar eigenlijk had ik geen reminder nodig, want de twee weken in Japan hebben echt indruk gemaakt – en ik denk er nog vaak en graag aan. Want ook al werd ik soms stil van alle indrukken was deze reis zeker het moment waarop ik besefte: Ik wil meer van de wereld zien!
Japan 2010
Het was eigenlijk toeval dat mijn eerste reis buiten Europa naar Japan was. Het was een uitwisselingsprogramma vanuit de regio in Duitsland waar ik toen woonde, en mijn ouders kenden de persoon die het organiseerde. Daarom mocht ik samen met een vriendin mee. Twee weken waren wij op pad in Tokyo en woonden wij bij gastgezinnen en in kleine hotels in de regio Miyagi. Door het programma kregen wij een goede voorbereiding, maar alsnog hadden we allemaal geen idee wat ons te wachten stond. De cultuurschok begon op het vliegveld, toen wij naar de wc liepen en de 6 (?) knoppen voor muziek en zo en de verwarmde wc bril toch een beetje raar vonden. En daarna met de bus richting binnenstad gingen, om alvast een paar bezienswaardigheden te bekijken – in joggingbroek en helemaal jetlagged. Ondanks de goede voorbereidingen was het dus zeker niet altijd makkelijk.
In Japan heb ik geleerd dat het niet altijd nodig is dat je dezelfde taal spreekt om te communiceren. En dat bedoel ik letterlijk, want mijn gastgezin sprak geen woord Engels. Alsnog was het nooit saai of stil tijdens het avondeten of de activiteiten die we samen deden (zoals bijvoorbeeld paragliding in de bergen bij Naruko). Ik heb geleerd dat je niet overal zo direct kunt zijn als in Nederland of Duitsland. Ik heb geleerd dat het zeker de moeite waard is om nieuwe uitdagingen te aanvaarden en niet direct nee te zeggen. En ik ben nog steeds erg dankbaar dat mijn ouders deze reis toen mogelijk hebben gemaakt – vooral sinds ik mijn reizen zelf moet betalen en weet hoe duur het is.
Ik denk nog steeds graag terug aan de tijd in Japan. Aan alle gekke, super leuke momenten. De reis was onwijs leuk, maar ook onwijs vermoeiend. Maar vooral heel indrukwekkend. Ik zou graag nog een keer terug gaan naar Japan, om te kijken hoe het nu bevalt en of ik nog steeds zo sprakeloos zou zijn door alle nieuwe indrukken. Hopelijk mag het binnenkort weer – en kan ik echt nog een keer gaan.
Wat was jouw eerste grote reis? (:
