Mijn weekje Ibiza is alweer een tijdje gelezen, maar er volgt alsnog een blogpost over de roadtrip die ik juni heb gemaakt. Ik ben eerder gewoon niet toegekomen aan bloggen door alle drukte met werk en dansen, zoals je hier kon lezen. Maar nu is het eindelijk tijd voor deze (voor alsnog laatste) Ibiza blog: Een dagje roodtrippen in het noordoosten van het eiland!
Het noordoosten van Ibiza
Het noordoosten van Ibiza is in tegenstelling tot het zuiden (met name Ibiza Stad en San Antoni) heel rustig. Feestgangers zitten dan ook vooral in het zuiden, dus in de twee grote steden. En er zijn niet alleen rustigere strandplaatsjes in het noordoosten van Ibiza: Er zijn ook leuke stadjes om te ontdekken, en in de bergen ook een heleboel mogelijkheden om te gaan wandelen. Lekker de natuur in was voor mij helaas niet helemaal mogelijk tijdens mijn weekje Ibiza. Ik had mijn huurauto namelijk maar voor één dag en kon hem ’s ochtends pas best laat ophalen. Door de hitte was het toen helaas al te warm om nog op pad te gaan in de natuur. Het moet een beetje leuk blijven natuurlijk! Daarom werd het uiteindelijk meer een mini roadtrip, maar ook dat was zeker de moeite waard.
Santa Eularia
Nadat ik mijn auto in Ibiza-stad had opgehaald reed ik de stad uit richting het noorden. Mijn eerste tussenstop was het stadje Santa Eularia. Terwijl het de één na grootste stad van Ibiza is, is het hier echt veel rustiger dan in Ibiza-stad. Dat ligt met name aan het feit dat er weinig tot geen nachtclubs zijn, en het plaatsje dus vooral bekend is voor families en mensen die niet toe zijn aan feesten. Parkeren was gelukkig relatief makkelijk mogelijk in de buurt van de haven (ook al stond ik per ongeluk op een plek voor booteigenaren, maar heeft gelukkig niemand opgemerkt). Na een wandeling langs de promenade en door het stadje inclusief tussenstop bij de hippie markt was ik toe aan een pauze in een café. Eindelijk koffie! Even een rustig begin van mijn dag voor ik weer in de auto stapte om verder te rijden richting het noorden.
Cala de San Vincente
Mijn tweede stop was heel kort. Ik had sowieso weinig verwachtingen aan Cala de San Vincente, maar dacht dat ik hier misschien een uurtje op het strand kon doorbrengen. Het is een klein plaatsje met veel hotels, en zo ziet het strand er dan ook uit. Niet perse de rustige baai waar ik naar op zoek was. Daarom stopte ik maar heel even om een keer langs het strand te lopen en daarna te besluiten dat ik toch maar liever door wilde rijden. Ik kan me voorstellen dat het een prima plek is voor families, juist omdat het strand best breed is.
Punta Xarraca
Zo’n baai als ik zocht kwam ik dan tegen bij Punta Xarraca. Het was wel al een klein avontuurtje om er te komen. Want ondanks het maar vijf minuten is rijden vanaf de grote weg is de straat naar de baai erg stijl en vooral niet bijzonder breed. Als je een auto tegenkomt is het al best een gedoe om een plek te vinden waar je elkaar kunt passeren. Nog erger vond ik de parkeerplaats, vooral omdat ik een relatief nieuwe huurauto mee had gekregen. Geen asfalt, daardoor grote gaten in de grond, en vooral weinig plek en geen optie om te keren. Ik was blij toen ik mijn autootje er uiteindelijk ergens tussen had gewurmd en uit kon stappen. Voorlopig even genieten en niet nadenken hoe ik er straks weer uit zou komen!
Punta Xarraca ligt dan ook een beetje midden in het niets. Klein strandje en helder blauw water, een grote rots vanaf waar je een geweldig uitzicht hebt over het water, en maar één klein restaurantje. Ik had al bij de parkeerplaats de indruk dat het relatief druk zou zijn, en dat was dan ook zo. Er waren zo veel mensen voor zo’n klein stukje strand! Maar alsnog was het super leuk. Even een beetje rondgelopen, wat foto’s gemaakt en gewoon genoten van de sfeer. Zo leuk! Alleen het restaurantje was een tegenvaller omdat het echt super duur is voor mijn gevoel (op zich logisch, want het was de enige mogelijkheid om in de buurt te eten). Het werd dus een ijsje en nog even pauze houden, voor ik mijn auto weer in stapte. Voor de volgende keer zou ik zeker genoeg eigen snacks en drinken meenemen. En iets van een parasol, want er was weinig schaduw, en ik verbrand echt super snel…
Blijkbaar zijn er in de buurt van Punta Xarraca ook grotten waar je ook in kunt. Je komt er door een leuke wandeling, maar zoals eerder geschreven vond ik het eind juni iets te warm daarvoor. Dit staat dus nog op mijn lijstje voor mijn volgend bezoek!
Port de Sant Miquel
Nadat ik mijn auto succesvol van het parkeerterrein af had gereden (voor een groot deel achteruit, want het was te krap om te keren) ging ik door naar Port de Sant Miquel. Ik wilde hier vooral even iets eten, en misschien even verblijven of nog verder rijden op zoek naar een leuk strand waar ik de rest van de dag kon doorbrengen. Na een lekker etentje bij het strand van Port de Sant Miquel besloot ik uiteindelijk om hier te blijven tot ik terug moest rijden richting Eivissa. Gewoon even lekker op het strand liggen, even het water in, en dan vooral even lezen en chillen. Zo leuk! Het was erg rustig in Port de Sant Miquel, en het water was zoals overal heel helder. De perfecte afsluiting van de dag!
Helaas moest ik mijn auto dezelfde avond nog voor half 8 terugbrengen in Ibiza-stad. Na een paar uurtjes in Port de Sant Miquel was het daarom tijd om terug te rijden. Nog even eten en een cocktail drinken voordat ik terugliep naar mijn hotel. Wat een leuke dag was het!
Ben jij wel eens in het noordoosten van Ibiza geweest?
